دیگر خیابان انقلاب جای تندیس های شیطانی نیست ،دیگر هیچ پایی جرأت لگد کردن شکوفه های سبز را نخواهد داشت،دیگر هیچ دستی سیلی زدن به چهره خورشید را جرأت نخواهد کرد،دیگر هیچ پنجه ای جسارت خراشیدن گونه آفتاب را به خود نخواهد داد.

وایران سرزمین آزادگی خواهد شد وقتی آزاد مردی از تبار آفتاب،کسی که قله های استبداد پایمال صلابتش شده اند،پرچم آزادی را برفراز قله استقلال به اهتزار در آورد،تا جمهوری اسلامی از گلستان های خون راه آزادی به ثمر نشیند.

و آفتاب چهره می گستراند بر ابری ترین آسمان تاریخ،آفتاب می تابد تا قطب های تحکم را مذاب کند،آفتاب می تابد تا جوانه های انقلاب ریشه بگیرند،آفتاب می تابد تا آسمان ایران را سیاهی ابرها تاریک نسازند و آفتاب می تابد تا ...

ای چشم های ابلیس نشان،ای میله های سرد تحکم،ای زنجیرهایی که بر بدن درختان سبز،زخم زدید،ای پنجه هایی که صورت جوانه ها را خراشیدید،ای ابرهایی که سیل ستم را فرو ریختید تا شهر ما را خراب سازید؛اینک نقطه پایان شماست.

اینک ما می رویم با کوله باری از عشق تا قله آرمان های پیرجماران را فتح کنیم.